سه سالی میشه که معنی اسفند واسم عوض شده. حالا دیگه اسفند واسه من یعنی بوی خونه که هی نزدیک و نزدیک تر میشه... اسفند یعنی هر شب خواب اغوش گرم مادرم رو دیدن... اسفند یعنی باز بابا... اسفند یعنی روزارو روزی ده بار شمردن... 

اسفند واسه من یعنی هر شب تقویم به بغل خوابیدن... یعنی رویای خونه... یعنی هر شب خواب خونه رو دیدن... یعنی استرس واسه هماهنگ کردن تاریخ اخرین امتحان با پروازت... یعنی هر روز زنگ زدن به دفتر هواپیمایی...

اسفند یعنی به معنای واقعی تمام شدن صبرو طاقتم... یعنی با صدا و تصویر مامان اینا اشکام بی اراده واسه خودشون روون میشن...

اسفند یعنی هجوم فکرای تخمی تخیلی...که من می دونم! من می دونم!

اسفند یعنی انتظار... استرس... یعنی پس کی این عید لعنتی میاد... یعنی ثانیه هارو شمردن واسه در اغوش گرفتن ادمایی که جونم به جونشون بسته اس...

اسفند یعنی یه انتظار لعنتیه عمیقه گسه تلخه دوست داشتنی...

یعنی میخوام بگم اسفند اینجور ماهیه واسه ادمایی مثل من!